Ayrılık
ayrılık aşk’ a küsmüş bir eşkıya
ihanet, kıyım, sürgün
binyüzkırkbeş gece bitti
kuşların hiç uğramadığı, kuş evlerinden
eski çarşılardan geçtim
biraz geç kaldım
uzakta, o sessiz boşlukta
ellerim ayaklarım korkuyor çocukluğum,
taşın üstünde yandım
kör bir kadın ”tarçın kokulu ateş” dedi
burnumun ucunda yüzünün hayali…
Rengin Özesmi
