Ayrılık

ayrılık aşk’ a küsmüş bir eşkıya
ihanet, kıyım, sürgün

binyüzkırkbeş gece bitti
kuşların hiç uğramadığı, kuş evlerinden
eski çarşılardan geçtim
biraz geç kaldım

uzakta, o sessiz boşlukta
ellerim ayaklarım korkuyor çocukluğum,

taşın üstünde yandım
kör bir kadın ”tarçın kokulu ateş” dedi
burnumun ucunda yüzünün hayali…

Rengin Özesmi