Eski avlu
o eski avlu, hiç aklımdan çıkmayacak olan
ölüm avlusu…
iki cenaze yıkandı, ağaçlar arasında…
kediler gelmediler.
ölüm günleri ortadan kayboluyor kediler.
güvercinler, bir de ben sizi uğurladık-
sonrası hep avuntusuz geceler
acı zamansız korkunç bir okyanus sanki…
unuttunuz mu sarmaşıkları –
kokuları- renkli harfleri
ben hiç unutmadım…
şimdiye hiç gelemeyen bir ”an”
o sonsuz kısalıkta-
şuramda sakladım yüzünüzü
bir damla mürekkep damladı-bir kuşun kanadından,
kırmızı…–
yaşadıklarımız ayaklar altında ezildi…
Rengin Özesmi
