Eski avlu

o eski avlu, hiç aklımdan çıkmayacak olan

ölüm avlusu…
iki cenaze yıkandı, ağaçlar arasında…
kediler gelmediler.
ölüm günleri ortadan kayboluyor kediler.

güvercinler, bir de ben sizi uğurladık-
sonrası hep avuntusuz geceler
acı zamansız korkunç bir okyanus sanki…

unuttunuz mu sarmaşıkları –
kokuları- renkli harfleri
ben hiç unutmadım…

şimdiye hiç gelemeyen bir ”an”

o sonsuz kısalıkta-
şuramda sakladım yüzünüzü
bir damla mürekkep damladı-bir kuşun kanadından,
kırmızı…–

yaşadıklarımız ayaklar altında ezildi…

Rengin Özesmi