Eskiden kalanlar
ölüm beyazlığını gördünüz mü hiç
kardeşinizin yüzünde…
”hiç” beyazlığını
son gülüş
pervazın kenarında
bırakılmış bir son gülüş
sardunya kokusunu sakladı
sensiz bir sabaha hazırlanıyor her şey
ölüm kendi zamanının içine yerleşiyor
eskimeye geçiyor
eskime başlayacak hemen
ağlayın kalbiniz ince ince soyulsun
sizin bilmediğiniz bir dil var
hayatla ölüm arasında…
rengin özesmi
